Het werk Das Einfamilienhausrhizom bijvoorbeeld, is een sculptuur in de vorm van een huisje dat zijn concept vindt in de wortelstok. De wortelstok heeft een merkwaardige manier van groeien waarbij nieuwe planten zomaar, even verderop, als evenbeeld van de oorspronkelijke plant uit de grond schieten. Als huizen dit zouden kunnen, zouden steden er beduidend anders uitzien.

Aan de ene kant speelt dit werk dus in op de gebruikelijke manier van de ruimteverdeling in een nieuwbouwwijk. Aan de andere kant refereert het aan kunstmatige vormen van reproductie en het daaraan gekoppelde verval van individuele identiteit. Door de schijnbaar ongecontroleerde, ondergrondse groei van het object is sprake van een ‘filosofische’ horror die, als je goed kijkt, eigenlijk in al zijn werk aanwezig is.