Door de cultivering van het gebied buiten de kringen zijn verschillende plantensoorten verdwenen. Sommige soorten vonden echter hun toevlucht binnen de kringen en op de vestingswerken van de Stelling van Amsterdam.

In het kader van het Kunstfort Herbarium identificeerden onderzoekers Lou van der Linde en Han de Kroon (cultureel ondernemer, Slow Food Haarlem) op het fortterrein vooralsnog meer dan veertig soorten die eetbaar of op een andere manier bruikbaar zijn.Een aantal daarvan, waaronder deze Klaproos, zijn opgenomen in de QRcode-route rond het Kunstfort.

De Klaproos  is een plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae). De bloemen zijn groot en scharlakenrood. De bloemen van de bleke klaproos (Papaver dubium) zijn meer oranjeachtig van kleur. Vroeger werd gedacht dat de plant groeide op de plaats waar iemand vermoord was en dat het bloed door de plant werd opgenomen en bewaard in de bloembladen. Dit zou de oorzaak zijn van de vele klaprozen op het slagveld.

De eerste persing van de zaden van de Klaproos geeft een spijsolie, vergelijkbaar met zonnebloemolie. De tweede persing levert een olie die gebruikt wordt in de zeep- en verfindustrie. Deze is sneldrogend en kleurloos. Het jonge blad van de Klaproos kan worden gegeten in de soep of gekookt als spinazie. De rijpe zaden worden als maanzaad op broodjes en gebak gestrooid.

(Waarschuwing: Het oogsten van plantensoorten en vruchten op het fortterrein is verboden. Consumptie van genoemde plantensoorten geschiedt op eigen risico. Voor de gevolgen van het gebruik ervan, kan de Stichting Kunstfort bij Vijfhuizen op geen enkele manier aansprakelijkheid aanvaarden.)